2014-10: Herfstvakantie fietsen: Haren - Odoorn - Nieuw Amsterdam - Ommen - Apeldoorn

Zondag 12 oktober 2014
Dat was vroeg opstaan, vanmorgen! 6:15 uur ging de wekker, snel op de fiets naar Amsterdam CS. Helaas...de Tolhuispont zit net tegen en onderaan de trap horen we de trein wegrijden. Gelukkig gaat 20 minuten later een volgende Intercity naar Amersfoort, waar we overstappen op de IC naar Groningen. Omdat we bij de overstap alweer een halfuurtje zijn verloren, besluiten we om uit de stappen in Haren, je weet wel, waar dat feestje was. Na de koffie op het marktplein zoeken we de LF 14 op: dit keer staat ie keurig in de Garmin en de route klopt precies. Door het prachtige Drentse landschap fietsen we richting Odoorn. Bij het dorpje Zeegse kruisen we de Drentse Aa en leggen we aan voor twee kommen Siepelsoep en koffie. Siepelsoep? hoor ik je denken... Uiensoep. Inderdaad. Van Zwiebel, eigenlijk wel logisch ook. Dan gaat het weer verder de Hondsrug op. De hoogteverschillen zijn klein, maar duidelijk voelbaar. Bovendien worden de benen wat eerder zwaar dan afgelopen zomer en in Borger trekken we het derhalve niet meer: er moet voer in. Gelukkig is het net 16:00 uur geworden: de Pizzeria annex Griek Venezia is open en we eten de Corfuschotel en een Italiaanse salade. Een mooie combi, dunkt me. Dan rollen we de laatste 11 kilometer naar Odoorn, waar we een kamer hebben geboekt in hotel Oringe Marke. Daar genieten we van de warmte onder de dekens, want het was hele dag aan de frisse kant. Hoger dan 12 graden is het niet geweest. Maar we hebben wel kilometers gemaakt: 78 maar liefst! Vannacht komt er een frontje over; morgen moet er een gulle, zachte zuidenwind waaien. We gaan het zien: tot morgen!

Maandag 13-10-2014 De Oringer Marke was niet bepaald een tophotel. Een beetje jaren 80-stijl, zullen we maar zeggen. Aangebouwd, bijgebouwd, gehorig, krab bemeten. Maar ach...wat geeft het? We sliepen 's nachts lekker en het ontbijt was prima in orde. Helaas zijn we allebei niet zo prima in orde. Volle dijen, pijn in de nekken. We besluiten dus op ons gemakkie naar Emmen te fietsen en daar krant en koffie te scoren. We vinden de V&D en zitten korte tijd later achter koffie, taart en de Telegraaf op tabloid-formaat. En hé, we blijken de eerste te zijn die de gloeinieuwe LaPlacekortingkaart hebben gekocht. Of ze even een officiele foto mogen maken. We krijgen - zo is de bedoeling - ook een grote taart en een bos bloemen. Een beetje jammer natuurlijk dat we op de fiets zijn.... Gelukkig kunnen de kortingsbonnen worden omgezet naar de vestiging Purmerend. Na de koffie fietsen we verder naar hotel Emmen van van der Valk, want daar hebben we inmiddels geboekt via HotelsSpecials. Het weer knapt zienderogen op en we zitten zelfs een kwartier in T-shirt aan de Emmerplas. Inchecken verloopt niet helemaal volgens plan: we hadden geboekt via HotelSpecials. Dat was bijzonder, want ze brachten € 9,50 in rekening als bemiddelingsfee. Toch deden we dat maar, want we hadden immers een hotelbon van € 75,-- te verzilveren. Helaas bleek de boekingskorting niet overgekomen te zijn bij van der Valk. Bellen en terugbellen leerde dat er waarschijnlijk helemaal geen € 75,-- op de kortinspas heeft gestaan. Foutje... We hebben de kamer maar gewoon met pin betaald; thuis gaan we dat wel verder uitzoeken.
Het is inmddels avond en Nederland staat met 0 -2 achter op IJsland. Tijd genoeg dus om het logboek bij te werken en de plannen voor morgen uit te werken. We boeken een hotelletje in Ommen op ongeveer 50 km. fietsen. Het weer belooft goed mee te doen.

(dinsdag 14-10-2014) Het van der Valkontbijt was weer buitensporig uitgebreid en smakelijk. Vooral het geklutste ei met spek was favoriet. Rond 10:45 uur zitten we voldaan op de fiets. We hebben al een kamer geboekt in hotel Wildhoudt in Ommen. Dat moet vandaag rond de 50 kilomrter fietsen opleveren. Het weer ziet er in eerste instantie vriendelijk uit; wel waait het behoorlijk hard. De wind is schuin tegen. Via Veenoord -we komen langs de schaatsbaan waar af en toe de eerste schaatsmarathon op natuurijs wordt gehouden -komen we langs het Stieltjeskanaal te rijden. Hebben we al eens eerder gedaan: we kruisen weer de rails van de voormalige spoorlijn naar het aardolieveld in Schoonebeek. Industrieel erfgoed, zullen we maar zeggen. De koffiestop is op het marktplein in Coevorden. Na twee bakken, wat lezen in de Trouw - goede krant trouwens - én nog 5 kilo mandarijnen gescoord te hebben, gaat het verder richting Gramsbergen en Hardenberg, waar we een glimp van de Overijsselse Vecht opvangen. In Hardenberg zagen we al van verre de M van McDonalds en de quarterpounders en milkshake smaken weer heerlijk. Gratis Telegraafje erbij: helemaal vakantie! Het is dan nog ruim 15 km. naar Ommen, maar het weer werkt niet mee: zwaar bewolkt en af en toe spettert het zelfs wat. Toch trappen we de 15 km. zo weg. In Ommen scoren we bij de plaatselijke HEMA yoghurtdrink, sinaasappelsap en chocolade en dan kunnen we Garmin de weg laten wijzen naar hotel Wildhoudt, zo'n 3 km. buiten Ommen. Helaas is Garmin wat weerbarstig vandaag; ik had beter de naam van het hotel kunnen intypen als bestemming. Nu rijden we 2 km. te ver naar een plaats waar helemaal niets is. Eenmaal binnen gooien we de spullen op de kamer en gaan direct naar de gezellig uitziende lounge, waar ze bokbier uit de tap hebben. Kijk, dat is nog eens een binnenkomertje! 's Avonds lezen we nog wat en leggen de plannen voor woensdag vast: het wordt de laatste dag en we rijden naar Apeldoorn. Dat is goed te doen: rond de 60 km. door een mooi gebied. Apeldoorn heeft ook een rechtstreekse treinverbinding met Schiphol, daar kunnen we dan nog wat eten en met de trein in Purmerend eindigen. Morgen gaat dat gebeuren: nu nog wat Wordfeuden met René en dan vallen de oogjes toe: moe van 58 km. fietsen.

Woensdag 15 oktober   Vandaag alweer onze laatste fietsdag: door Overijssel naar Apeldoorn. Na een lekker ontbijt in hotel Wildhoudt - wat een lekker relaxed sfeertje hangt daar! -  springen we om 10:15 uur al op de fiets. Haast hebben we niet en we maken dan ook een uitgebreide fotostop bij een pittoresk bruggetje over de Regge, een zijriviertje van de Overijsselsche Vecht. Dan gaat het verder langs en deels over het Lemelerbergmassief. Een oude stuwwal uit de voorlaatste ijstijd: het Saalien. Lang geleden, maar toch nog altijd goed herkenbaar in het landschap: de wal steekt gauw 50 meter boven de omgeving uit. De hoogste top is 78 m. hoog. Teruggekomen op het platteland komen we bij Raalte. Ook dit grote dorp heeft een prachtig dorpsplein en omdat de plaatselijke HEMA geen koffieafdeling heeft, vinden we een plekje bij lunchroom Nadia, waar we tosti en een broodje nemen. De volgende stop is Deventer en fietsen langs een heleboel knooppunten die ik van tevoren op mijn hand had geschreven. Dit was namelijk geen LF-route die ik in de Garmin had gezet. We hebben er nu al ruim 40 km. opzitten en (jammer achteraf...) we gunnen ons geen rust om lekker even rond te hangen in de binnenstad van Deventer. In het stadspark eten we van de overvloed aan manderijnen die nog altijd in onze fietstassen meeliften en drinken het laatste water. Daarna vinden we al gauw de brug over de IJssel, die we moeten delen met het spoor. De IJssel is hier een bestuurlijke en landschappelijke grens: aan de overlant fietsen we vrijwel direct Twello binnen. Dat is eerder een uitgestrekt villadorp met ook nog wel een kleine dorpskern.
Aan het geluid van de A50 horen we daarna dat we in de buurt van Apeldoorn komen. Die A50 overgestoken merken we dat Apeldoorn een grote stad is. We fietsen door de buitenwijken en komen uiteindelijk terecht bij het (vernieuwde?) moderne station. We zijn nu wel helemaal uitgewoond. Gelukkig gaat de rechtstreekse tijd naar Schiphol pas om 17:13 uur; alle tijd dus om eens een lekkere foute patat, kroket en frikandel speciaal te kopen. Smullen! Wat AA en Icetea erbij en dat dag was compleet. Een krantje scoren bij de AH lukt net niet, maar we ztten een goed half uur later wel in de trein die ons in 1:10 min. direct naar Schiphol brengt. We zijn nu hondsmoe en rondhangen op Schiphol (bij de AKO meestal!) doen we dus ook maar niet. Om 19:30 uur zijn we dus thuis en genieten we onderuitgezakt van heel, heel veel thee. Tja, je drinkt toch niet genoeg als het maar een graadje of 14 is. Maar het was allemaal leuk, heel leuk. Vandaag fietsten we 65 km.