2014-12 tm 2015-01-03 Wintersport Kirchberg

Zaterdag 27-12-2014

De wintersportvakantie begon heel vroeg. Vliegen om 7 uur betekent om 3:45 uur opstaan en om 4:25 uur wegrijden. Wel even na 200 meter omkeren, omdat Maria haar pantoffels heeft aangehouden. We hebbenveen parkeeregeling met CP: auto neerzetten in de bocht bij vertrek 2_3, sleutels afgeven bij de chauffeur, die hem netjes wegparkeert buiten Schiphol. (Volgens mij zit het bedrijfje aan het einde van de Kaagbaan.) We zijn veilig op Schiphol aangekomen, want het is behoorlijk aan het sneeuwen, hoewel het niet blijft liggen. Het incheckenvverloopt prima; de enige vertraging ontstaat als we in de wachtrij moeten voor het "de-icen". Door de sneeuwjacht is helaas niet te zien over welke baan we vertrekken. De piloot zei in oostelijke richting, maar ik meer het idee dat we de Aalsmeerbaan gebruikten. Na een soepele vlucht landen we in een besneeuwd Innsbruck. We nemen de bus naar het Hbf en proberen daar de koffers en skisets weg te stallen. Helaas. Bijna alle lockers zijn vol en zo lopenwe dus met twee skitassen, een koffertje en de rugzak door een heel koud Innsbruck. We scoren een pizzapunt en koffie voor ontbijt, maar het blijft hufterig en guur. Daarom pakken we toch maar om 12 uur de trein naar Kirchberg. Een rechtstreekse verbinding: precies in een uur zijn we er. Het is een heel gezeul met koffers, ski's en schoenen; gelukkig ligt het apartement "Stöcklfeld" maar op ongeveer 500 meter zeulen. (Als we er zijn, blijkt dat we op de heenweg ook door de tuin van Stöckfeld hadden kunnen afsteken: dan was het maar 50 meter geweest....) We vermannen ons direct maar: boodschappen doen bij de M-preis, skipas ophalen bij café Schatzeralm.
We zijn nu helemaal kapot van het reizen en een en weer gezeul, doen nog een hapje bij het restaurant 50 meter verderop en trekken ons dan terug op de kamer.
Het is een te grote inspanning om nu al een beschrijving te geven van deze variant op "Haus Kaputt"; laten we zeggen dat de prijs-kwaliteitverhouding behoorlijk zoek is. Net als trouwens een aantal vaste onderdelen in dit apartement. Wordt vervolgd: morgen gaan we skiën en gaan we vooral zien hod weinig sneeuw er dit jaar ligt. De dalafdaling van de Maierl doet het in ieder geval niet: zelfs met sneeuwkanonnen was daar niets van te maken.....

Zondag 28 december

We hebben bijna het klokje rondgeslapen. Haast hebben we niet: we ontbijten samen aan het tafeltje. We hebben goed ingekocht: alles voor een lekker ontbijtje is er. Paar lekkere koppen thee erbij: heerlijk. Gelukkig doet de koffiezetmachine het goed: Jacobskaffee schmeckt gut, wie immer. We lezen nog wat en vergapen ons aan de neerdwarrelende sneeuw. Geen grote vlokken, maar wel gestaag. Het is een graad of drie onder nul, weinig wind. Wel grauw en donker weer. Rond 11 uur komen we in actie en gaan we op weg. We hebben besloten alles mee te nemen en een depot te nemen bij de Intersport naast de LondonPub. Zo zijn we verzekerd van warme endroge schoenen: het Schilager van dit appartement is meer een garage met niets erin. De skikluisjes gaan open met je skipas: lekker luxe en morgen dus droge spullen. Dan pakken we de skibus naar Pengelstein 1 en kan het weerzien met het skigebied beginnen. We beperken ons vandaag tot Pengelstein 1 en 2; Hieslegg is nog gesloten en het is boven apenkoud. Als we rond 12:30 uur willen gaan eten, weten we het weer: eet voor half twaalf of na half twee anders vind je geen tafeltje. En zo is het ook: Pengelsteinrestaurant vol, Gauxalm idem, Kitzstube: alles vol. We skiën nogmaals Pengelstein >> dal, daarna moet er echt voer in. Gelukkig is er nu in het Bergrestaurant wel plek. De Spaghetti en de Goulashsuppe smaken lekker en de twee Schiwassers zijn gelukkig niet koud! Nu is het beste er wel af en besluiten we rustig af te dalen. Het is trouwens indrukwekkend wat ze nog van 20 cm. sneeuw en wat kanonnen kunnen maken. De dalafdaling naar Skirast is open en boven is er heel goed te skiën. Als er vannacht nog wat bijvalt mogen we de handjes dichtknijpen. 10 jaar geleden was je dcht het haasje geweest. De stukken waar geensneeuwkanonnen staan zijn afgeslotdn; we hebben een stukje erover afgestoken, maar dan zie je pas hoe weinig er licht. Rond 15:30 uur zijn we weer terug bij het depot. We tikken nog een Gloewijntje weg en kopen allebei een sjaal die ook als bivakmuts is te gebruiken. Ben de naam van zo'n ding ff kwijt. Komende dagen wordt er boven veel kou verwacht en we vermoeden dan we dan blij zijn met zo'n Bandana-achtig artikel. Wat is het lekker om dan op je snowboots naar huis te kunnen sjokken zonder ski's op je nek! Thuis laven we ons aan de thee totdat de stroom uitvalt. Tja, geen waxinelichtjes mee..... Met de mobieltjes-lampjes redden we ons aardig en na ruim 5 kwartier was er weer licht. En zo tik ik nu mijn verslag. Ik ga straks nog een uitsmijtertje erin smijten en dan is het wel mooi geweest.
Tot morgen!

Maandag29 december

Als we wakker worden...... schijnt de zon!! Helaas is dat plezier maar van korte duur: als we even nagaren in bed, blijkt het daarna weer bewolkt en als we rond half 11 naar het depot wandelen sneeuwt het al licht. Snel naar boven dus. Maar deskibus werkt niet mee: we staan ruim 20 min. te wachten en hebben dan al 5 volle bussen voorbij zien rijden. Later begrijpen we waarom: de Fleckalmbahn ligt eruit. Misschien vanwege de wind? De bus die komt gaat maar tot de Maierl dus daar begint onze dag. Het is natuurlijk heel druk, want alle Fleckalmers willen hier nu omhoog. Boven bij de overstap naar Maierl 2 (Ochsalmlift) is het nog drukker. Toch is het wachten niet langer dan een minuut of 7. We besluiten maar door te steken naar Pengelstein: achteraf een prima keuze. Het is erg koud en de wind steekt op. De bivakmutsjes gaan op en we skiën via Jufenlift en Silberstubepiste naar de Kasereck. Zo komen we precies bij Pengelstein Bergrestaurant uit. Na een Heisse Choco mit Sahne doen we twee keer de dalafdaling naar Skirast/Schroll. Als we daarna terug willen naar het Bergrestaurant blijkt Pengelstein 2 uit de vaart genomen te worden. Misschien vanwege de wind of de sneeuwval? We moeten in ieder geval naar beneden en dan is het ook wel mooi gewest. Eigenlijk willen we eten, maar het is inmiddels 15:30 uur en dus besluiten we maar een Gloewijn te nemen en boodschappen te doen bij de M-preis. Het sneeuwt nu flink door en we zijn blij dat we er zijn. We gaan direct een lekker broodje beleggen en thee zetten: jammie.
Daarna weer het vertrouwde ritueel: lezen, beetje TV kijken (documentaire over Hitler op ZDF Docu), schaken en appen. Ook het 20:00 uur Journaal missen we niet: streaming en met het boxje aangesloten. Helemaal kinderen van deze tijd. Zo verstrijkt de avond en worden de oogleden zwaar. Morgen komt er weer een kleine sneeuwstoring over en zakken de temperaturen nog iets verder: -7 in het dal, -16 op de berg. Brrr. Ja, het is echt wintersport dit jaar. Pas donderdag wordt er zon voorspeld.

Dinsdag 30 december 2014

Jaja, het sneeuwt alweer en op hoogte is het vandaag rond de min 15! Alle reden dus om lekker uit te slapen, ochtendnieuws te kijken via de NOSapp en daarna een lekkere wandeling te maken. Eerst maar eens kijken of we inderdaad dichterbij het station lagen dan we dachten. Afgelopen zaterdag hebben we flink lopen zeulen met ski's en tassen.... Inderdaad. Als je via de achtertuin naar de weg loopt, sta je op 30 meter van het station. We wandelen verder en doen een nostalgisch rondje Kirchberg, Maar eerst kopen we wat ansichtkaarten voor oa. tante Mia en Jan Maas. We raken aan de praat met een oud dametje die met een snik in haar stem vertelde dat ze eigenlijk in de jaren 70 wat schulden hadden moeten maken en een stuk grond hadden moeten kopen. Dan was je nu binnen geweest. De grondprijs is vervijftigvoudigd. "Aber wer hätte diese Wahnsinn sehen kommen?" verzuchtte ze. Na nog diverse Schnapse en Liköre geproefd te hebben, verlaten we met een fles Naturlikör het pand. En vervolgen we de nostalgische route. Even langs Unterm Rain, Haus Jordan en Hotel Bräu. Een heerlijke wandeling in de sneeuw, die maar blijft neerdwarrelen. We doen een hapje bij de Schatzeralm en zien daar toevallig het bordje "Vanavond vuurwerkshow en fakkeloptocht". Komt 's avonds goed van pas. De bus brengt ons naar de Maierllift vanwaar we te voet afdalen langs de dalafdaling. Ziet er al heel goed uit. Je zou op je ski's inderdaad al tot in het dorp kunnen komen. In de Mpreis kopen we nog de noodzakelijke spulletjes en dan is het mooi geweest. Lekker liggen op bed: helemaal vakantie! 's Avonds gaan we dan nog om 20:15 naar de vuurwerkshow, georganiseerd door de Gemeinde Kirchberg. Het sneeuwt, het is koud, maar het programma houdt ons goed bezig. Eerst de vlaggenparade, dan een vuurvreter, gevolgd door een fakkeloptocht en een flink vuurwerk. Aan de Glühwein zijn we niet eens meer toegekomen. Helemaal rozig komen we thuis, warmen we ons aan een lekker kopje thee en liggen om 23:30 uur op tuk.

Woensdag 31-12-2014

We zijn vandaag wat vroeger dan anders: om 10:00 uur zijn we al op pad richting de Maierl. We besluiten toch maar door te rijden naar Pengelstein. Het is vandaag minder koud op hoogte, maar het sneeuwt nog altijd. De sneeuw is vandaag fantastisch. Veel afdalingen zijn nu open. We steken door via Silberstuben naar Ehrenbachhöhe en drinken koffie in restaurant Ehrenbachgraben. Leuk om nog eens terug te denken aan het oude eenpersoonsstoeltjeslift die je 30 jaar geleden uit de Graben hielp. Een ereplaats in het Kitzbühelermuseum heeft het waarschijnlijk wel gekregen. Nu staan er een 6- en een 8- persoonslift. Vanaf Ehrenbachhöhe zoeken we de toegang tot de Brunnalmabfahrt, een van onze favorieten door de jaren heen. We moeten echter teveel omhoog prikken en vinden via Streiteck een andere toegang. Nu glijden we zo de Brunnalm op. Het sneeuwen is inmiddels gestopt en het zonnetje prikt er doorheen. Geniessen pur! Als we bijna beneden zijn, val ik voorover in de diepe sneeuw en mijn ski gaat uit. Op de andere glij ik nog door. Dat wordt dus ski zoeken. Na 10 minuten nog niets gevonden. Gelukkig ziet Maria 5 meter verderop iets zwart uit de sneeuw steken. Ja hoor! Daar is de boef. Veel verder verwijderd van de plek waar ik aan het zoeken was dan gedacht. Het wordt nu wel tijd voor een hapje, want vanaf half 11 skiën we al op een kopje koffie en een gedeelde Strudel. Om half 3 schuiven we aan in Pengelstein. Spaghetti en Berner Würstl mit Pommes: alles smaakt. Het beste is er nu wel af. We voelen de bovenbenen en besluiten nog één keer de Hieslegg te nemen. Die was vandaag voor het eerst open. Helaas was wel de lift open, maar de piste niet. Toch werken we ons langs sneeuwkanonnen en door de mist over de piste naar beneden. Gelukkig zijn er nog andere mensen, zodat we ons daar op kunnen oriënteren. We komen veilig weer op de Pengelsteinpiste en dalen dan af naar het dal. We doen nog een Glühwein en Weizen op de Schatzeralm en wandelen naar huis. Het is Oudejaarsavond en we puzzelen en Appen wat. Radio 2 is nog altijd bezig met de top 2000. Niet alles is even aansprekend. Sommige nummers horen er helemaal niet in thuis... Om 00:00 uur breekt ook hier het nieuwe jaar 2015 aan. We bekijken het vuurwerk vanaf het balkon, nemen het oude en nieuwe jaar nog even door en dan gaan de lichtjes uit.

Nieuwjaarsdag 1-1-2015

Vandaag is er Kaiserwetter beloofd en inderdaad: de zon schijnt! Niet te laat opstaan na de Oudejaarsavond dus: om half tien ontbijten we, drinken koffie en kijken het ochtendjournaal op 3Sat, want Nederland heeft op feestdagen geen ochtendjournaal. Op sommige gebieden zijn we nog wel een derde-wereldland....
Daarna is het tijd voor actie: op naar het depot, in de skibus en snel naar de Maierl. Het zonnetje staat inderdaad aardig te brullen en de kou is verdreven, ook op 1500 meter hoogte. Wat kan het toch snel gaan hier. We besluiten naar de Ehrenbachhöhe te gaan en pakken vandaar de afdaling over de Fleckalm. Wat een heerlijke pistes. Het bevalt zo goed, dat we direct beneden instappen en hem nog een keer doen. Ook al, omdat we het bruggetje linksaf misten met het bordje "Kirchberg". Ook de tweede keer dalen we lekker over deFleckalm. Nu pakken we wel het bruggetje en komen op de afdaling richting Haus Jordan. Een paar dagen geleden kwamen we hier nog langs wandelen. De piste verloopt nog steeds zoals in het filmpje, waar "Good Vibrations" onder is gezet. Nostalgie puur dus. We doen een hapje op de Schatzeralm - Strammer Max en Gulashsuppe - en vervolgen de Schigaudi op de Mairl, Ochsenalmlift, Jufenlift om daarna af te dalen via de Brunnalm. Wat ligt ie er nog prachtig bij! Bovendien schijnt de zon op de piste en ziet alles er betoverend mooi uit. We filmen veel; deze beelden komen zeker terug in het overzichtsfilmpje.Helaas vliegt de tijd voorbij op zo'n zonovergoten dag: het is half vier en de liften sluiten vandaag eerder wegens Nieuwjaarsdag. We gokken het er niet op en nemen de skibus terug vanaf Pengelstein naar het depot. We sluiten weer af op de Schatzeralm voor Weizen en Gloewijn. Na ieder twee stuks begrijpt de ober ons teken "afrekenen graag" verkeerd en komt met nogmaals een Weizen en een Gloewijn terug. Ach... dan nog maar even gezellig blijven zitten. Rond kwart voor zes schuifelen we door de weide terug naar Appartementencomplex Stöckfeld. Gelukkig heeft de Pistenbully een vers spoor getrokken. We ploffen op bed, maar willen allebei toch wel wat fatsoenlijks eten. Bennie maakt Chinese sliertjes, opgeleukt met Bauchspeck en uitjes. Maria schrijft ondertussen de kaarten: we breken met de gewoonte om de kaarten ongeschreven mee terug te nemen naar Purmerend. Na de afwas is het rustmans: we kijken nog het 8uur-journaal via de NOSapp en puzzelen en lezen erop los. Een zacht Spotifymuziekje op de achtergrond: vakantie, heerlijk.....

Vrijdag 2-1-2015

Het is vandaag de laatste skidag en het is een meevaller dat de zon nog schijnt. Sterker nog: het lijkt wel dieper blauw dan gisteren. We gaan omhoog met de Mairl en dalen af over de Fleckalm. Het is goed te merken dat er maar weinig sneeuw ligt. De rode pistes zijn alweer afgesloten; blauw is nog goed te doen. Het is flink genieten: we suizen erover en het zonnetje doet het goed. Links van de piste vinden we een lekkere Gasthof met een uitdagend terrasje. En ja hoor: twee plaatsjes vrij in de zon. We doen koffie, kappoe en een Strudel. Laatste dag, mag best. Terloops merken we hoe lekker het is als je een beetje je talen spreekt. Een Italiaanse probeert wat te bestellen, maar ze krijgt het nauwelijks voor elkaar. Op een gegeven moment is ze zover dat ze Strudel mit Senf wil. Ook kipgerecht zonder kip komt voorbij. Haar zoon - een volle puber van een jaar of 13 - ergert zich groen en geel en ook de ober zucht nog eens diep. Het is hard werken voor deze bestelling. We knippen nog wat foto's voor het digitale plakboek - de zon hebben we deze week niet zo vaak gezien - en skiën dan verder naar het dal. We gaan weer omhoog met de Fleckalmbahn. 1984....staat er op het koetsje. Toch wel aan vervanging toe, lijkt me. Maar: in 12 minuten ben je wel zonder overstap meteen boven op de Ehrenbachhöhe. Na de Ochsalmafdaling via de rode 40 nemen we nogmaals de Fleck. Daarna oversteken naar de Jufensessellift - ook nog een oude Dreiersessel - en afdalen naar de Silberstube. Na de Kaserecklift, die wel modern 8-persoons is - staan we weer bij Pengelstein. Dat is maar goed ook, want de tank is leeg. We hebben het ondertussen langzaam zien dichttrekken en als we in het Pengelsteinrestaurant zitten begint het al zachtjes te sneeuwen. Koud is het nog niet: +4 graden. Maar vanuit het westen wordt de bewolking dikker. De tijd tikt door en we hebben nog net tijd om via Silberstube en Sonnalmlift terug te keren naar de Maierlschouder. De Ochsalm een keer extra kan nog net; daarna is het tijd voor de Schlussabfahrt. Door de regen naar het dal. We dalen dit keer echt helemaal klassiek af naar het dal: voorbij het Maierltalstation, langs het bos en langs de beek tot precies het bruggetje bij het depot. We sluiten af bij café Scharzeralm, maar niet nadat we onze spullen uit het depot hebben gehaald. Het statiegeld op het tweede pasje laten we maar zitten. 's Avonds doen we niet veel: het gebruikelijke luieren, lezen, appen en soms een beetje TV kijken. Het 8-uurjournaal via de App missen we natuurlijk niet. We zijn klaar om morgen terug te reizen naar Purra.

Zaterdag 3 januari 2015

We staan rond 8 uur op, ontbijten en pakken de laatste spullen in. We geven het plan maar op om nog in Kirchberg koffie te gaan drinken: om 9:34 uur zitten we al in de stoptrein naar Innsbruck. Het is weliswaar een stoptrein, toch scheurt hij erover. Modern materiaal, dat ook nog. We hoopten eigenlijk op Innsbruck Hbf nog een kluisje te kunnen bemachtigen om daarna nog lekker door de stad te boemelen. Helaas: het is topdrukte op het Bahnhof en er zijn geen kluisjes vrij. Dan maar een snelle bak koffie en bus F naar het vliegveld. Veel te vroeg - 11:45 uur - zijn we daar. Veel te vroeg om in te checken: we vliegen immers pas om 16:40 uur. Gelukkig vinden we twee lekkere stoelen en free Wifi. Ik maak de schaakpartij met René verder af en daarna verkassen we naar het Kaffeebarretje na eerst veel te vroeg in de incheckrij te hebben gestaan. Gelukkig zitten we hier lekker, met een drankje en een Chococroissant en kan ik mijn verslag verder bijwerken. Nu gaan we rond 14:30 uur weer proberen in te checken. Dan zijn we die ellendige ski's en skitassen tenminste kwijt! 

Inderdaad kunnen we om 14:45 zonder moeite inchecken. Helaas maken we daarna de fout direct door de douane te gaan. Achter de douane is het loedruk en je kunt nauwelijks zitten. Vakantiespitsuur, da's duidelijk. We halen nog een watertje, lezen,puzzelen en schaken wat en stijgen uiteindelijk om 17:00 uur op. Door flinke tegenwind zijn we pas om 18:30 uur op Schiphol. Ook de ski's laten flink op zich wachten. "Karel" van parkeerservice CP rijdt keurig op tijd de auto voor en zo kunnen we dan de reis afmaken naar Purmerend. Nog een korte stop bij Deen voor wat mondvoorraad en we zijn weer thuis. Binnen is de temperatuur gezakt tot 15 graden en het duurt een paar dagen voordat dat effect weg is. Maakt niet uit: we zijn weer thuis en hebben een heerlijke skivakantie gehad. Eind februari doen we het nog eens over: in See!