2019-08   Zomervakantie Sachsenburg – Belvedère – Werfen 

Foto’s?  >>>>>>     https://myalbum.com/album/QpFszsrWRPWZ

de dagverslagen

28 juli  Na divers uitstel vanwege het einde-jaar-etentje (bij “de Kale Pater” in Haarlem) en de verwachte hittegolf (die inderdaad kwam -  nieuw record 40.7 graden) breekt dan toch de dag aan om eens lekker Europa in te reizen. Rond tien uur vertrekken we over de Dijk naar Lelystad richting Duitsland. De reis verloopt prima, hoewel het ’s middags drukker wordt. We overnachten niet bij Neurenberg, zoals berekend, maar in Ingolstadt. Het B&B-hotel is bezet; hotel ARA blijkt er vlak naast te liggen. Als we aankomen regent het. ’s Avonds besluiten we nog een burgertje te doen bij de Burger King. In de stromende regen gaan we heen en weer. Gelukkig hebben we wel paraplu’s. Na nog een laatste biertje op de kamer vallen we als een blok in een welverdiende slaap.

29 juli 2019 

Dat is een fijn ontbijtje, daar in hotel Ara. Om 9 uur 45 rijden we weg. Helaas tuffen we al snel de file in. Vanaf Holledau staat het helemaal vast. Ongeduldig als we zijn kiezen we ervoor om drwars door München te gaan rijden. Achteraf een gelukkige keuze, want er is een vrachtwagen gekanteld en de zaak staat urenlang vast. In het centrum van München is het ook wel druk, maar na goed 45 minuten kunnen we toch een bakkie doen bij Hofoldinger Forst. Daarna gaat het verder richting Salzburg. Tsjonge, wat is die autobahn hier toch slecht, smal en aan verbreding toe. Gelukkig is er geen file, wel veel stockendes verkeer. We doen koffie en Kuchen bij Golling. Hmmm… is het hier veranderd? Op weg naar de wintersport in Baadje Klein hebben we hier ’s avonds gegeten. Niets meer van te vinden. Er staat nu een Mac Donalds. De koffie is prima. Dan volgt de mooie weg door de Tauerntunnels. Voor de tunnels motregen en fris, na de tunnels zon en 25 graden. Dat hebben we al meer meegemaakt. Rond half vier zijn we op camping in Sachsenburg. Annemieke en Jos zijn er al. We worden verwelkomd met een biertje en chips. Jos luiert ondertussen op stretcher: hij heeft last van zijn rug en later ook van zijn maag. Om 18:00 uur kunnen we ons aanmelden. Het is druk – zo niet helemaal vol – op camping Sachsenburg. Hebben we nog niet eerder meegemaakt. We kunnen in ieder geval een nacht blijven staan op deze plek 77: direct bij de ingang links. Daarna komt er misschien toch nog iets vrij. Eerst maar eens een lekker hapje doen bij “Zum Weissen Rössl”. Lekker eten. Na afloop doen we een biertje bij de tent – de temperaturen zijn nog aangenaam – en hebben we plezier met de Skyview-app. van Jos: we lachen om en raden de  Latijnse namen van sterrenbeelden.

Dan slaat de vermoeidheid toe: Annemieke en Jos waren ook pas vandaag aangekomen: rond 23:00 uur gaan we op tuk.

30 juli

Het is mooi weer: samen naar wandelen we naar de Adeg voor broodjes. We zien wel dat we beter niet naar plekkie 73 kunnen verkassen wegens de honden. We melden ons nog vóór het ontbijt bij de receptie en krijgen nu plaats 76 toegewezen. Beter. Een mooie grote plek waar met gemak met twee tenten kunnen staan. We ontbijten en drinken koffie in de laatste schaduw die er op de oude plek nog is. Dan pakken we de tenten op en betrekken de nieuwe plek. Daarna gaan we met één auto naar St. Oswald bij Bad Kleinkirchheim voor een klein rondje nostalgie. We wandelen over park Grosswild, waar wij destijds – 2010-2011 een huisje hadden en Annemieke voor de ANWB de crèche runde. Daarna gaan we met de Brunnalmbahn naar boven. Daar is het bewolkt, maar wel lekker. Op het terras drinken we Radler, koffie en is er Strudel. We willen proberen richting de Priedröf te wandelen, maar dat is voor Maria te ver: door de val met de fiets van vorige week zit er een dikke bult in de lies en die vraagt eerder rust dan inspanning.

Jos en Mikkel klimmen als geiten en dalen ook af, wij gaan  terug omhoog. Totaal hebben we  3.7 km. gewandeld. Als we met de lift beneden komen, zijn Jos en Annemieke er al. We doen nog een bakkie op  het terras van pizzeria Sonnalm, daarna gaan we in de regen terug naar Sachsenburg. Ook op camping regent het: daarom melden we ons om 18:00 uur weer bij "Zum goldenen Rössl". We nemen het dagmenu en aansluitend is het Hartenjagen geblazen onder genot van een coupe Dänemark. Maria en Annemieke winnen. Buiten regent het nu hard. Tijdens een kort moment tussen twee buien door kunnen we naar de tent. Als we rond 23:30 erin liggen, stortregent het een uur lang. 's Nachts wordt het weer droog.

31 juli 2019

Vandaag een betrekkelijke rustdag. Na de koffie gaat Jos even aan de laptop om een werkgerelateerd probleem op te lossen; voor Ben en Mikkel is het prachtig weer om een balletje trappen. We doen dat in twee sessies: eerst gaan Ben en Mikkel ZONDER fles water, dus dat avontuur is snel voorbij: zelfs hooghouden lukt niet. Meer dan 8x overspelen redden we niet. Beschamend. 's Middags gaat het beter: Jos doet ook mee en we spelen het snelheidsspel. Als bal gebruiken we de volleybal. Lellen op niets af. Heerlijk. Jos wint. Na douchen en opfrissen zitten we vroeg bij Goldenen Rössl voor een menu en aansluitend " ein kleiner Genuss": een bolletje (Ben en Jos twee...) ijs in heerlijke chocosaus én slagroom. Mikkel en Bennie winnen het hartenjagen; Jos valt voor de vierde keer buiten de prijzen. Om half elf zijn we terug bij de tent. Iedereen is moe - vooral door het voetbal - en we kruipen er allemaal direct in.

1 aug

We ontbijten rustig in de zon, maar wél onder de Quechua-tarp. Daarna pakt Jos de gitaar en spelen we "intro's en riffs-raden". Annemieke wint, maar slechts na verlenging. Na koffie is het inpakken voor Jos en Mikkel. Om half 12 vertrekken ze richting. Krk.. Wij herschikken het kamp, draaien de Quechua iets en leggen alle spulletjes weer een beetje terug op de plaats. 's Middags maken we een kleine bergwandeling naar Möllbrucke. Totaal 6 km. 200 meter stijgen. Nog maar keer menu1 en 2? Ja hoor. We schuiven voor het avondeten weer aan bij Goldenen Rössl. Smaakt goed. Als we terug zijn bij de tent zien we het weerlichten. Het zal de hele nacht regenen en flink onweren bij – verrassend – weinig wind. Prachtig!

2 aug

Vandaag een lekkere luierdag. Tenminste... zo beginnen we. Koffie en ontbijten in het zonnetje, daarna een broodje scoren bij de Adeg voor tussen de middag. Ook lopen we even langs het station, want morgen willen we met de fiets in de trein naar Lienz, om vandaar uit terug te  fietsen. In de middag worden we toch nog even actief en lopen naar de Lidl in Möllbrücke. Ze hebben niet veel "hebbedingetjes", maar we kopen wel wat etenswaren. Heel bijzonder is het, dat we daar de buren van Tim en Anne tegenkomen. Na een babbeltje en een foto wandelen we weer terug naar de camping. Totaal 6.5 km. "Wandergenuss". Zin om te koken hebben we niet, dus we melden ons maar weer eens op het terras van "Zum goldenen Rössl" voor een menuutje 1 of 2. Als we net op het terras zitten en besteld hebben, begint het plots te waaien en te regenen. Weldra giert de wind zo door de straten en over het terras dat het niet meer veilig is: de baas maant ons naar binnen. (Anders waren we zelf wel gegaan, want alles werd nat...) Daar eten we rustig door, maar het valt wel op dat de bediening vandaag erg traag is. Dat is echter geen reden om niet af te sluiten met "Ein kleiner Genuss", en dat doen we dan ook. Dit keer met vanille én kokosijs. Mmmm. Wat een genot. Als we terug naar de tent sloffen is het al weer droog geworden en ook  de wind is weg. We lezen nog wat in de tent en vallen dan tevreden in slaap.

3 aug

Na de felle bui van gisteravonď is het toch weer mooi droog geworden. Het zonnetje schijnt, dus we kunnen buiten in de zon ontbijten. We zouden de trein van 9:48 uur pakken naar Lienz, om van daaruit terug te fietsen naar Sachsenburg. Maar: andersom kan natuurlijk ook, en je hebt eens een ander uitzicht! We hebben dus tijd voor koffie bij de eigen tent. Rond half elf rijden we weg. We volgen niet de originele Drauradweg, omdat die teveel omrijdt. We steken direct de Sachsenburger Brücke over en via Obergottesfeld bereiken we de spoorlijn, waar we langs blijven fietsen tot Steinfeld. Een prachtige route! Rond enen zijn we bij Dellach aangekomen en eten we daar een tosti op het vernieuwde terras. Voor de rest is de camping  vol, druk en er zijn heel veel (te dikke) Nederlanders. Na een uur gaat de rit verder. Maria's been houdt zich prima: totaal zullen we vandaag 63 km. afleggen. We rijden nu verder over het bekende traject met zicht op Schloss Stein, de brug van Oberdrauburg, de ijstent van het Gailtalerhof, waar we vaak de vakantie  startten met een coupe Dänemark of Fruchtebecher, en tenslotte het station van Lienz, waar ze bezig zijn met verbouwen. Dan volgt de enige tegenvaller van de dag: de trein vertrekt over 20 min. óf over 2 uur en 20 minuten! We kiezen daarom maar voor de eerste optie. De kaartjes zijn met de automaat snel gescoord en om 17:24 uur rijden we weg van station Lienz. De terugreis verloopt soepeltjes: in drie kwartier zijn we weer terug in Sachsenburg. Helaas zijn alle winkels dicht en we eten daarom maar van de voorraden die we hebben: oud broodje, cup-a-soup, plakje kaas, gemberkoek. Het smaakt allemaal prima en het kopje thee maakt de maaltijd compleet. Een minpuntje is dat we nieuwe buren hebben gekregen die zomaar de tent half op ons terrein hebben gekeild. Ze zijn echter wel vriendelijk en zo maken we een babbeltje over de Drauradweg, waar zij mee bezig zijn.Na de afwas en een kopje "Wonderkoffie" uit de automaat is het tijd voor het slapen. Welterusten! O ja. Morgen gaan we naar Italië: camping Belvedere nabij Grado. Heerlijk. Italiaanse warmte, want ook vandaag was het niet hoogzomers: 23 graden en af en toe zon. Morgen 29 graden, zon en tot laat in de avond lekkere temperaturen. (Terwijl ik dit schrijf, motregent het plots 5 minuten..... zucht.)

4 augustus 2019

Vandaag gaan we verkassen naar Italia: camping Pineta Belvédere. Gelukkig schijnt het zonnetje en kunnen we heerlijk ontbijten. Jammer, dat je op dit plekje toch altijd een koud windje voelt van de Drau. We staan dan ook op een plek, die daar veel last van heeft. Last hadden we ook van de Europafietsers die gisteren vrijwel op onze scheerlijnen kwamen staan: ze sliepen op een luchtmatras dat zeer veel lawaai maakte. Elke keer als iemand zich omdraaide steeg er een zwaar schurend geluid op uit detent. Maar ach... is dat ook niet de charme van het kampeerleven? We rekenen € 240,-- af voor 6 nachten, waarvan drie met Jos en Mikkel. Net voor tienen rijden we weg en net voor enen zijn we aan het  inchecken bij La Pineta. Het voelt als thuiskomen, al was het maar voor de temperatuur: gewoon 29 graden. Hoogzomers. We kiezen met zorg een plekje uit en zetten de tent op. Wat er dan gebeurt heb ik doorgeappt aan de kinderen:

"Ken je reclame van BVN-TV? Een man zit voor z'n tent te genieten van de stilte. Piep-piep-piep. Daar komt een caravan achteruit rijdend bijna over zijn scheerlijnen heen. Weg stilte”. Hadden wij ook. In een nagenoeg leeg veld presteerde een Nederlands gezin met caravan en grote bestelbus het om precies tegenover ons te gaan staan. Boe noch ba zeggen en hup caravan neerpompen. Pfff. We zijn meteen 30 m. gaan verkassen. Ook meer schaduw. Win-win, want in de zon is het om te stikken. Maar het is nog niet gedaan voor deze dag: we zijn weer net geïnstalleerd, als er een karavaan 2 CV-tjes aan komt. Die gaan schuin tegenover ons staan, maar dat is leuk om te zien: er is zelfs een zelfgebouwde eend-aanhanger,  in zestiger jarenstijl. Het opzetten van het kamp is een geöliede Franse machine: ieder heeft zijn taak en na goed een uur staat alles. Tegen etenstijd sloffen we naar het restaurant voor pizza, insalata en Frizzantino: witte bubbelwijn. Alles smaakt heerlijk en we sluiten af met cappucino. Totale schade € 33,--. Dat valt toch weer mee na de regelmatige € 45,--  bij Weissen Rössl. Er kan dus nog wel een ijsje af. Helaas is de baby-dance vanavond op het strand. We sloffen dus met een gelato in de hand naar de "Stufenlose Holzbrücke" en vinden daar inderdaad de babydance. Helaas gaat de dance al snel over in hiphop en andere opzwepende muziek zodat we snel teruggaan naar de tent. Voor het volume maakt dat niet uit: knalhard en dat dan de hele avond door tot rond 23:00 uur. Dat is een beetje jammer, hoewel wij geluk hebben: door de afstand hebben we geen gehoorbeschadiging opgelopen. Dat moet met de Nederlanders die aan het hek staan anders zijn afgelopen. Zo gauw de muziek weg is, vallen we in een diepe, verkwikkende slaap.

5 augustus

Alweer een dag met lekker weer. Vandaag 29 graden, veel zon, soms een sluierwolkje. Of moet ik zeggen "luierwolkje"? In de ochtend komt er in ieder geval niet veel uit onze handen. Okay, we sloffen even naar de campingsupermarkt voor water en fruit en dat is het dan wel. Verder puzzelen we wat en doen een klein handwasje. 's Middags willen we toch nog van het erf af: we besluiten een wandeling naar Boscat en Viola te maken. Zo op de Garmin gekeken moet dat rond de 8 km. zijn. Vooruit dan maar. Dat valt echter tegen: de zon komt plotseling goed door en alleen al de wandeling naar Viola is goed voor ruim 7 kilometer. Dat wordt dus flink doorbijten. We hebben gelukkig wel water mee en lopen de tocht van (uiteindelijk) 12.1 km. goed uit. We hadden al besloten om te eindigen bij het restaurant voor een afhaalpizza en een salade en zo gebeurt het ook. Helemaal tevreden zitten we rond half acht aan de campingtafel. Lekker! Na nog wat puzzelen en appen is deze dag voorbij en schuiven we tevreden in de slaapzak. O ja. Bennies wandelschoenen hebben nu definitief de geest gegeven: ik heb de zool eraf gescheurd en morgen gaan ze bij het Restmüll.

6 augustus 2019

Alweer een prachtige dag. Althans, zo begint het.... Na het ontbijt en lekker luieren komt er tot de middag niet veel uit onze handen. Eventjes naar het winkeltje sudderen...en o, ze hebben de Telegraaf! En dat nog wel van dezelfde dag. Pure nostalgie. De krant lees je natuurlijk via je mobiel of tablet, maar een papieren versie? Dat geeft toch weer een bijzonder vakantiegevoel. Na de lunch - met oa. de lekkere sappige, bijzonder grote pruimen - gaan we fietsen naar Grado. We willen alvast checken hoe laat en vanaf waar de boot naar Triest vaart. Je fietst in ruim een half uur naar de afvaarkade - lekker, want dan kunnen we de auto laten staan - en je fiets kun je daar gerust achterlaten. We wandelen door het oude Grado. Wat is dat toch een heel mooi en goed bewaard oud stadje! Een bezoekje aan de oude basiliek slaan we niet over. Bijzonder dat de mensen zoveel eeuwen geleden al wisten hoe je de warmte van zomer buiten kunt houden. Binnen is het aangenaam en hoewel de Kruiswegstaties zijn verdwenen is er nog genoeg moois te bewonderen over: een mooi altaar, een marmeren preekstoel en dito zuilen en een fraai schilderij van de heilige Nicolaas, beschermheilige van de zeelui. Daarna gaan we op zoek naar ons loungeterras, vlak bij de kerk. Heerlijk. Cappucini, een biertje en Aperol Spritzer voor Mutti. In het loommakende, drukkende weer genieten we nog van een gelato op de kademuur met prachtig uitzicht op de Adriatische Zee. We spoelen de handen af in het water en voelen dat het lauw is. Hoogzomer. Dan sudderen we op de fiets weer naar huis. De salade en haalpizza laten we maar voor wat het is: we nemen genoegen met een boterham met kaas, tomaten en wat zoet beleg. Bah. Wat is het vanavond drukkend warm. Naarmate de avond vordert koelt het ook helemaal niet af. Vreemd. Dan zien we in het noorden wat onweerskopjes, net voor het donker wordt. Ik zeg nog:"we zullen het straks wel zien weerlichten", maar het wordt meer dan dat. Tegen een uur of half twaalf begint het te spetteren en te waaien. We laten de luifel zakken en zetten de belangrijkste dingen in de auto. Dat gaat nog net: als we de tent dichtritsen bliksemt het vlakbij en begint het onbedaarlijk hard  te stortregenen en zwaar te onweren. Dat duurt tot half een 's nachts. Elke twee secondes (!) bliksemt het wel een keer en de donder ratelt er flink op los. Zware windvlagen slaan de tent af en toe deels plat, maar het lekt niet en de Quechua richt zich steeds weer op. Gelukkig trekt het onweer niet recht over ons: de kern trekt op ongeveer 2 km. voorbij. Na nog een tweede buiencomplex is het rond half een rustiger en vallen we in slaap.

7 augustus 2019

We hebben toch nog lekker kunnen slapen. 's Ochtends vouwen we de tarp weer open, die we voor het noodweer aan de waslijn hadden opgerold.(!) Het zonnetje schijnt en het ontbijtje gaat er weer prima in. Daarna is het in de ochtend vooral luieren geblazen. In de middag maken we een fietsrondje van 20 km. langs Boscat, Viola en Aquileia. Een nostalgisch rondje: even langs de camping, langs de Basilica, de supermarkt en niet te missen: de gelateria. We gaan natuurlijk voor een heerlijk ijsje mét een lepel! Om eerlijk te zijn: het ijs in Grado smaakte beter. We sudderen op de fiets lekker terug naar camping La Pineta. Na nog wat gepuzzel maken we salade en halen een afhaalpizza bij het restaurant. Heerlijk. Pizza quattro formaggio, 2 cappucini voor € 12,--. En dat bij cappucinokwaliteit waar je thuis alleen maar van kan dromen… Terug bij de tent is het flink schrikken: schuin tegenover ons is een busje gekomen met 5 Nederlanders en het eerste wat ze doen is de muziek aanzetten: 100 db: iedereen kijkt verschrikt op, maar niemand zegt er wat van. Wij ook niet.... Hollanders=overlast en aso-gedrag. Tegen achten gaat de volumeknop even terug, waarschijnlijk slapen ze even, maar daarna gaat de muziek weer aan: weliswaar flink zachter, maar hoorbaar en tot 01:30 uur. Dan komt er (blijkbaar) een Italiaan en we vangen het woord "basta" op en het wordt stil. Het is plakkerig benauwd buiten, maar we vallen toch in slaap. Er is voor de nacht onweer voorspeld, maar het blijft stil en op een paar druppels na droog.

8 augustus

Geen onweer vannacht, maar nu wel flink gerommel richting Grado. We kleden ons aan en lopen richting de Stufenlose Holzbrücke, waar we een prachtig zicht hebben op de talrijke buien boven de Adriatico en richting Triest. Er zijn voortdurend flitsen te zien. Op het kamp is het bewolkt, maar na het ontbijt breekt de zon door en kan het luieren en puzzelen weer zijn aanvang nemen. Dolce far niente. Logisch dat dat een Italiaanse uitspraak is! The boys van "Droogkloot'n-on-tour" (dat staat op het busje...) laten ook van zich horen: eerst bescheiden, maar plotseling gaat het volume weer zó belachelijk ver open, dat we er allebei tegelijk op afstuiven. Het zei gezegd: ze waren wel aanspreekbaar en het volume ging direct terug. We moesten het maar zeggen als het te hard was..... tja.... Het is toch veel beter als je het zelf niet te hard zet? Nou ja, we zullen zien of dit voor vanavond helpt.  We gaan toch nog even naar Grado voor een ijsje, maar wat is dat? Een lekke band?! Ja dus. Maakt niet uit, het is toch een luierdag. Maar de band moet wel geplakt worden. Een bakje water is gauw gehaald met het toiletblok vlakbij en de boosdoener - een kleine doorn - is gauw gevonden. Helaas blijkt later dat het ventiel niet goed is dichtgedraaid, dus 's avonds herhaalt zich dezelfde procedure: we hebben immers morgen de fiets nodig om naar Grado te komen voor de boot naar Triëst. Voor het avondeten halen we bij het restaurant spaggetti en Insalata. Smaakt heerlijk. We puzzelen nog wat en gaan slapen. Droogkloot'n houden zich verdacht rustig....

9 augustus

Nou..... een lekkere nacht is dit niet. De Droogkloot'n hebben van 20:00 tot 2200 uur waarschijnlijk voorgeslapen, want 's nachts is het weer behoorlijk bal. Het bier zorgt ervoor dat het praatvolume behoorlijk omhoog gaat, er wordt met autodeuren gegooid, de muziek gaat weer aan. Opnieuw prima muziekkeuze - we horen ook Skik met Op Fietse nog voorbij komen - maar ja.... dat 03:00 uur in de nacht?! Uiteindelijk besluiten ze om 04:00 uur het ook maar voor gezien te houden, na een interessante discussie over diploma's, propadeuses en MBO-opleidingen... Pfff... wij slapen dan toch ook kort na vieren. 
's Ochtends tikt de zon al om half acht op de tent. Het belooft een warme dag te worden: 30 graden in Triëst. We hebben de boot van 10:15 uur, maar zijn al om kwart voor tien op een terrasje in Grado voor een lekkere cappucino. De boottocht is weer als vanouds: wind in de haren en volop zon. Langzaam zien we Triëst dichterbij komen. Na 5 kwartier varen zijn we er: we meren af op een iets andere plaats en vinden al weer snel de Piazze de l'Unita: nou ja, niet het grootste plein van Europa maar nog altijd de moeite waard. Het is warm en we komen vandaag niet verder dan een rondje langs bekende dingen: de Romeinse Arena, twee kerken, uitzicht over de stad. Triëst is een prachtige stad. Volgende keer moeten we eens wat andere mooie dingen bekijken. Onder andere het trammetje moet dan maar eens in het actieplan staan. En misschien ook eens naar de 500 jaar oude vuurtoren? We eten pizza en Insalata bij Tiro de Bora, die op de menukaart een prachtige foto heeft van skiërs op de tramrails in Triëst. Inderdaad, de Bora - de koude valwind in de winter - kan extreme kou over noordoost Italië doen uitvloeien. Om 17:00 uur varen we weer weg van de kade, maar niet nadat we nog een heerlijk ijsje soldaat hebben gemaakt. Om 19:00 uur zijn we weer moegestreden en moegefietst terug op camping La Pineta. En raad eens? De Droogkloot'n zijn weg! Dat maakt onze dag nog veel beter! Morgen staat een fietstocht naar de Supermercato en Palmanova op het programma. We gaan zien of het er allemaal van komt.....

10 augustus 2019

Vandaag al weer hoogzomers weer. Strakblauw en het moet vandaag  31 graden worden. We staan half 8 op om zo vroeg mogelijk op de fiets te zitten voor een tochtje naar Palmanova. En dat lukt. Om half tien fietsen we de camping af en het is nog aangenaam. De fietsroute kennen we natuurlijk wel, zij het dat we nu de andere kant opfietsen. Het blijft vreemd dat de fietsroute doorspekt is met "stop"-borden om voorrang te moeten geven. Bij een grote weg begrijpelijk, maar de borden staan bij grind-weggetjes en zelfs bij uitritten. Niet erg fietsvriendelijk  zullen we maar zeggen. Het geeft niets, we trappen door en houden een eerste stop op het marktplein van Cervignano. Het meegebrachte water smaakt heerlijk. Daarna door naar Palmanova. Deze vestingstad ligt vandaag te bakken in de zon. We zoeken een koffie- en ijstentje op de hoek waar de meeste schaduw is. Daar zitten we een uur en genieten van 2 rondjes Cappucini en 2 ijsjes.  Daarna bekijken we nog de houten instrumenten die op diverse hoeken van het plein staan. Gelukkig is er dit keer ook uitleg in het Engels. De kerk is  open, dus die nemen we ook nog even mee. Op het heetst van de dag aanvaarden we de terugweg, met als eerste stop de Supermercato bij de Autostrada-afslag Palmanovo. (Sevegliano) Eigenlijk wiĺlen we cadeautjes scoren voor Jan en Leentje, maar de speelgoedafdeling is beslist veel kleiner dan we dachten. Gelukkig hebben ze wel whiskey voor Martijn en Limoncello voor de weggeef. Verder kopen we kersen, druiven en kaas en dat komt goed uit voor de terugweg: op hetzelfde pleintje van Cervignano doen we ons te goed aan deze lekkernijen. Het laatste stuk terug naar de camping trappen we moeiteloos weg: we stoppen nog even bij de toren van Aquileia en zijn daarna rond 17:00 uur weer terug op de camping. Morgen gaan we verkassen, daarom sluiten we de dag af op het terras van het campingrestaurant en doen ons daar te goed aan Insalata en Schnitzel, weggespoeld met een heerlijke Aperol Spritzer. Rond half elf worden oogleden zwaar - niet gek na zo'n dag fietsen - en kruipen we in de slaapzak. Morgen gaan we verkassen naar Werfen.

11 augustus

Hoera! De zon is alweer vroeg op. Wij ook, om half acht. We proberen weg te komen voordat de buren wakker zijn. We hebben het niet zo met deze stilzwijgende, nooit gedag zeggende mensen. Om 5 voor 9 rijden we al het kamp af. Uiteindelijk hebben we voor € 40,--/nacht gestaan. De reis naar Werfen verloopt soepeltjes en we vinden ook een prima plekje op camping Vierthaler. Het is hier nog zomers; ook morgen is het nog redelijk - buien verwacht later in de middag - daarna komt er regen en fris weer. We staan achterin op de camping op het tentenveldje. Er is ruimte genoeg en het is heel leuk om te zien hoe 's avonds de kampeerfietsers binnendruppelen. Voor die tijd gaan we op de fiets naar Werfen waar we heerlijk buiten eten op het terras van Bella Grotta. Eigenlijk is het een pizzeria, maar we eten Raznici, een Sloveense hap met hete rijst en lekker gekruid vlees, en een saladeschotel. Smaakt goed allemaal. Terug op de camping zitten we nog lang buiten en kijken naar de vier jongens, die met  tent en auto onderweg zijn naar Slovenië, om daar de Triglav te gaan beklimmen. Leuke jongens, prima volk, een aantal keren mee gesproken. Wat een verschil met de (a-sociale) Droogkloot'n. 

12 augustus

Eigenlijk..... ja eigenlijk zouden we vandaag een bergwandeling gaan maken bij Mühlbach am Hochkönig. We hadden zelfs al gekeken of de banen het deden. Maar als we 's ochtends de zaken nog eens op rijtje zetten en het weer bekijken, besluiten we om lekker op ons gemakkie in te pakken en alvast een stuk richting Nederland te rijden. Inderdaad, het zou vandaag nog 25 graden worden en tot de avond droog blijven, maar alles was wat teruggeschroefd: het is nu al half bewolkt, de toppen hangen alweer in de wolken en de eerste regen komt al rond tweeën. Inpakken dus en tegen half twaalf rijden we weg van de camping. Na 10 minuten hebben we bij pas Lüegg al de eerste druppels. Begin van een moeizame terugreis met veel Stau en veel regen. We koersen aan op Stuttgart en hopen rond een uur of acht de tent op te zetten in het Guldental. Maar het loopt anders: teveel file en de lust loopt terug. Bij een Raststätte houden we beraad en kiezen op Booking.com een hotelletje in Heidelberg. Helaas blijkt bij aankomst het hotel wel aan de verkeerde kant van Heidelberg te liggen, waardoor we vanaf de snelweg zeker 20 minuten door de stad rijden. Uiteindelijk vinden we hotel Steinbacher Tal. Een lief hotelkamertje, alles wat er moest zijn was er.  We vallen doodmoe van de reis in slaap.

13 augustus 2019

We ontbijten om half negen in het piepkleine ontbijtzaaltje. Bij mooi weer zit iedereen buiten, daar is een mooi terras, maar het is 14 graden en dus ontbijten we binnen. Om 10 uur rijden we weer verder richting Nederland. We moeten weer deels Heidelberg door maar vinden dan de A6 en uiteindelijk de A61. Het is prima reisweer vandaag en rond half zes 's middags zijn we veilig weer thuis.

Foto’s >>>>>   https://myalbum.com/album/QpFszsrWRPWZ