2013-07 Vilshofen - langs Isar, Mangfall en Inn naar Passau en Vilshofen (18tm23-2013)

18 juli 2013 Nadat we in Vilshofen hadden overnacht, bleek dat we de auto niet aan de Donaukade konden laten staan. Er kwam een feest. We parkeerden daarom een kilometer noordelijk van Vilshofen en begonnen dus met terugfietsen om de brug bij Vilshofen te kunnen nemen. Zo fietsten we dus aan de noordzijde van de Donau richting Deggendorf. De bedoeling was daar een eerste brug te nemen om de aansluiting te vinden naar de Isar. Het werd een klein pontje dat ons overbracht en korte tijd later fietsten we door het dorpje Isarmünde. Dat dorpje werd afgebroken, want bij hoogwater stuwde de Isar zo hoog op, dat gebouwen herhaaldelijk beschadigd werden. De mooie fietsdag eindigde In Landau, waar we een hotel probeerden te krijgen. Dat viel tegen: er was een "Leichtatletikverantstalt" en er was geen hotelkamer meer te krijgen. Goede raad was duur: hotels in de buurt waren allemaal vol of te duur. Booking.com liet wel een vrije kamer zien in Landshut. (Daar bleken ridderspelen te zorgen voor volle hotelkamers...) Landshut was echter nog 70 km. fietsen! Dus maar de trein gepakt naar Landshut Hbf. Hotel Leopold bleek eenvoudig te vinden en een halfuur later konden we al de stad in voor de Italiaan. We verbaasden ons over de enorme tribunes die klaarstonden: de RItterspiele zouden morgen beginnen! (Overigens: het ontbrekende stuk Landau - Landshut hebben we in de zomer van 2014 alsnog "dichtgefietst"!)

19 juli 2013 van Landshut naar Freising

Na gisteravond een lekkere Italiaanse hap verorberd te hebben (Gnocchi en Rigatone met Salati) was het vanmorgen tijd voor ontbijt. Dat viel tegen, want de ontbijtruimte bleek slechts 3 tafels te hebben waarvan er bovendien al een bezet was. Verder was het allemaal wat magertjes. Je kon kiezen uit Semmel, Semmel en Semmel en een beperkt assorti aan jammetjes en ander zoet. Ach, wat zeur je nou? De zon stond al te brullen buiten en om 10.00 uur zaten we dan ook al op de fietsen. We zochten snel de Isarradroute op, maar helaas bleek later dat we beter aan de andere kant van de brug hadden kunnen starten. Nu was de weg slecht en fietsten we zeker 3 kilometer om. Wel was weer duidelijk hoe groot de verwoesting van 6 weken geleden is geweest. We fietsten voornamelijk op de dijk die bij hoogwater bescherming moet geven, maar op diverse plekken bleek de dijk deels weggeslagen en soms alweer gerepareerd. Overal dus Baustellen, veel kiezelstenen en mul zand. 15 km. per uur haalden we net. Maar mooi was de route wel. Bovendien fietsten we redelijk veel in de schaduw en zo was de hitte draaglijk. Na een stop in Moos an der Isar (koffie en Brettljause) fietsten we door naar Freising. We hadden er nu 45 km. er op zitten en we twijfelden om door te fietsen naar Neufahrn. Daar bleek helaas geen hotel, waarna we via booking.com een hotel zochten in Freising  want daar zaten we toch. Het was voor vandaag wel mooi. Hotel Isar bood uitkomst: een mooie kamer  met naar wij hopen een " Reichhaltiges Frühstück". 

(20 juli ontbreekt)

21 juli 2013 van Unterhaching naar Rosenheim

Vanmorgen brandde het zonnetje al lekker toen we om kwart over10 op de fiets stapten. Het ontbijt was uitgebreid en erg lekker en dan mag je ook wel wat later op de de fiets stappen. Het was de vraag wanneer we de Alpen zouden kunnen zien, maar we waren Unterhaching nog niet uit of je zag ze. Garmin wees ons de weg naar de volgende twee dorpen - voortdurend omhoog - en om half een was het tijd voor koffie, Apfelschorle en Kuchen. Daarna reden we de Hofoldinger Forst in: een lange, rechte weg door het bos. Prachtig. We wisten dat we - om bij het riviertje de Mangfall te komen - een klimmetje over moesten. Dat klimmetje kwam dan ook prompt. 10% stijging, gelukkig niet al te lang. Daarna kregen we al snel het riviertje de Mangfall naast ons. Dat zou duren tot aan Rosenheim, want daar mondt ze uit in de Inn. Het was zondag en het leek wel of half Bayern zich verpoosde langs dit riviertje, want elke plek met een kiezelstrandje was bezet. Ook wij stapten nog even af voor wat afkoeling in het stroompje. Zeg wel koel, want het water van de Mangfall komt zó uit de Alpen. Koel was het dus wel. Uiteindelijk kwamen we nog redelijk fris aan bij hotel Flötzinger Hof, niet ver van de Altstadt. Ondertussen hadden Tinus en Claudia al gebeld. Zij waren op weg naar een camping vlakbij Rosenheim (aan de Simmsee) en het leek ze leuk om ons te ontmoeten voor een hapje in Rosenheim. En zo zaten we van half 8 tot 10 uur buiten op de Max-Josephplatz te genieten van eten, koffie en ijs toe. Hoogzomer in Rosenheim. Voor ons de vierde avond achter elkaar dat we buiten eten. Zo. Dit dagverslag is getikt. Het is loeiheet in de kamer, maar ik ga toch proberen te gaan slapen. Morgen verder op weg naar Passau en de auto in Vilshofen. We denken nog drie fietsdagen nodig te hebben.

22 juli 2013 van Rosenheim naar Mühldorf an Inn

Vanmorgen zaten we al vroeg op de fiets: half tien rolden we weg bij hotel Flötsinger Brau. Nou, het was ook flöt: ouwe meuk, slecht onderhouden. We zeggen dan altijd: " het kostte niet veel, het was ook niet veel."  Het eerste uur fietsten we parallel aan de Inn, op de dijk. Dat veranderde drastisch: plotseling was er geen weg meer langs de Inn: daar had ze zich ingeslepen in het landschap. We reden vanaf nu " op" het landschap. En betekende: berg op berg af. Nooit lang klimmen, nooit lang dalen, veel afwisseling. Het was prachtig! Nu kon je eigenlijk nog veel beter zien waarom Bayern zo mooi is. In Wasserburg gingen we op zoek naar koffie en een hapje. Helaas moesten we wel helemaal afdalen naar de rivier en later dus ook weer omhoog. Het was ondertussen al bloedje warm - alweer strakblauw! - en alles smaakte heerlijk. De volgende stop was een stationnetje waar toevallig een winkeltje aan was gekoppeld: Gars. We overlegden tot waar we vandaag wilden komen, ook een beetje vooruit gekeken naar wat er nog te fietsen is tot Passau. We besloten minstens nog door te fietsen tot Waldkraiburg (61 km.) en daar te kijken of we nog puf hadden. En ja, we hadden nog puf. Daarom besloten we - na eerst nog een kwartier languit in het gras te hebben gelegen - door te rijden naar Mühldorf am Inn. Wel reserveerden we alvast een hotel in Mühldorf. Dat rijdt wat lekkerder...... Het landschap bleef  wonderschoon: Bayern is niet voor niets de korenschuur van Duitsland. Maar stukken bos waren er ook. Aangekomen bij hotel City Comfort deden we eerst een biertje in de Biergarten. Ze waren de barbecue al aan het opstoken dus na een  lekkere verfrissende douche konden we - hop! - de biergarten weer in voor een buffet barbecue. Er was een overvloedig salade-eiland en je kon ook ijs scheppen en overgieten met slagroom en verse vruchten. Kortom: de kalorieën die we eraf gefietst hadden, tankten we direct weer bij. En zo liggen we moe maar tevreden te mijmeren over een fietsdag van maar liefst 81 kilometer door een machtig mooi landschap. Als we morgen en overmorgen 70 kilometer rijden, zijn we binnen de planning weer terug bij de auto in Vilshofen.