2014-04 tm 02-05 Een week Mayrhofen

Dag een: 25 april 2014

Om tien uur gaan we weg en vertrekken met de auto naar luchthaven Eindhoven, van waar we vliegen. We laten een zomers Nederland achter, want het is al aangenaam warm. De auto parkeren we op P8 (nummerbordherkenning) en niet veel later kunnen we de koffer kwijt en aansluitend boarden. Een leuke, kleine en overzichtelijke luchthaven, dat Eindhoven. Na een comfortabele vlucht _ 1:15 min. landen we op Innsbruck. Daar is het zomers met 23 graden. De stadsbus brengt ons naar Innsbruck Hbhf. en daar pakken we de trein naar Jenbach: een reisje van een half uur. De Zillertaler Zug moet ons naar Mayrhofen brengen, maar er wordt gewerkt aan het spoor bij Strass. De bus dus tot voorbij Strass. Dan inderdaad met het boemeltje het Zillertal door. Uderns, Kaltenbach, Zell, alle bekende namen komen voorbij. Aangekomen moeten we nog door de dorpsstraat klimmen naar de Ahornstrasse. Zo gevonden. We mogen zelfs kiezen uit twee appartementen en kiezen voor die met een balkon. Zicht op de Ahornbahn, wat wil je nog meer? Het is ondertussen half 7 en daarom sukkelen we nog even bergaf voor een hapje. Dat valt nog niet mee, want veel hotels zijn gesloten; het wintersportseizoen is immers  net voorbij. Geen Grillküchl dus, geen Strass of Neue Post. Hotel Tenne is wel open en de Cordon Bleu mit Penne smaken prima. Na nog een kop koffie is het genoeg voor vandaag: we pakken de koffers nog uit, checken de wifi (emma1966) en sturen naar en lezen nog wat berichtjes van het thuisfront. In Nederland onweert het, maar is het nog aangenaam van temperatuur. Einde van dag een: op tuk dus!

Dag twee:  26 april

's Ochtends eerst maar even boodschappen gedaan bij de Spar, tegenover de Penken. Daarna koffie en o ja! het is Koningsdag! Snel dus naar de NOS-App om rechtstreeks de beelden uit De Rijp te kunnen bewonderen. René, Jeroen en Merel staan bijna vooraan en Appen de mooiste foto's door, maar ook de NOS brengt het prachtig in beeld. Daarna tijd voor actie. We maken een wandeling naar camping Laubichl, Zimmereben en café Kostner voor een biertje.

Het weer was prima: nu en dan zon, aangename temperaturen. Op de camping waren ze aan het bouwen: er wordt een terras aangelegd en waarschijnlijk komt daar de campingwinkel en mogelijk extra toiletblokken. We zagen ook de rouwadvertentie van Joseph Kröll, vulgo Dengger Sepp of Laubichler Sepp, die vorig jaar zomer bleek te zijn overleden. Omhoog dan maar naar Zimmereben, vroeger (1988 of zo) goed voor een Stocknageltje voor de kinderen. Tegenwoordig loopt er een klimroute parallel aan het pad en die route wordt druk bezocht. Ook de hut bleek open, maar dat was ons toch iets te druk. Het biertje hadden we wel verdiend, maar de flesjes Mineralwasser op een stil bankje voldeden beter. Het pad daalde via de Hutenlanersteig langzaam af naar het dal. We kochten nog Compeed voor de mogelijke blaren van Maria en deden ons daarna tegoed aan een Zillertaler Weizen (prachtige kleur!) en een Radler op het zonovergoten terras van café Kostner. We sukkelden terug en deden ons op het eigen balkon nog tegoed aan wat alcoholische en non-alcoholische versnaperingen en zijn daarna pardoes in slaap gevallen! Om een uur of 8 werden we wakker -hoezo aan rust toe? - en aten een broodje. Helaas geen gebakken eieren, want die waren we vergeten. Niet erg: het was een prachtige dag en je zou niet zeggen dat je gisterenmorgen nog gewoon thuis was. Na nog de website en What'sApp bijgewerkt te hebben, gaan we doodmoe op tuk.

Dag drie 27 april

Er is vandaag regen voorspeld, maar het ziet er 's ochtends nog redelijk uit. Om 8 uur ontbijten dus, want om kwart voor 10 vertrekt de bus naar Lanersbach vanaf de Penkenbahn. Zo staan we dus al om 10:15 uur bij de Eggalmbahn om een klassieker te lopen: naar de Höllensteinhütte, overgang naar Grieralm en daarna afdalen naar Juns. Het weer zou ons echter behoorlijk parten gaan spelen. Het begon flink te misten en te motregenen en de temperatuur zakte merkbaar. Tot de Höllensteinhütte was er nog geen probleem. Eine gemütliche Wanderung, zullen we maar zeggen. Na een broodje gegeten te hebben bij de flink opgeknapte  Höllensteinhütte (gesloten natuurlijk) stonden we voor de keuze: doorgaan of op dezelfde schreden terugkeren. Doorgaan natuurlijk.

Er bleek echter verrassend veel sneeuw te liggen! Waar we twee jaar geleden zo via het pad omhoog konden lopen, moesten we nu de weg zoeken in de sneeuw en ons oriënteren aan de roodwitte verflikken op de bomen. Omkeren lag voor de hand en was ook bijna gebeurd, maar we hielden vol. Soms lagen delen van het pad toch vrij, vooral tussen de bomen, soms zakten we kniediep weg in de sneeuw, maar we kwamen boven.

Ondertussen was het wel gaan regenen: steeds harder ook nog. Bij de Grieralm werd het pad weer begaanbaar en checkten we alvast de bustijden met het oog op de afdaling. We besloten maar direct af te dalen naar Juns. De hemelsluizen stonden nu maximaal open en we besloten om af en toe maar hard te gaan lopen: het was toch bergaf en je werd er warm van. Ruim op tijd waren we bij de bushalte in Juns, waar we nog tijd hadden voor wat foto's. Het was heerlijk warm in de bus, die ons in 25 minuten terugbracht naar Mayrhofen. De wandeling vanaf het Bahnhof namen we nog maar even op de koop toe, want uiteindelijk bleek de bus door te rijden naar de Penken. Geen nood: we kwamen thuis en laafden ons aan de warmte, want de verwarming in apartement Emma deed het. Na een Jägermeister ging Bennie meteen eten maken en na de koffie zit ik nu heerlijk mijn dagverslag te schrijven. Vanavond lekker heumen op bed, wifi en Wordfeud erbij en de dag is rond. Voor morgen voorspellen ze.....regen! Ben benieuwd.

Dag vier: 28 april

Vandaag een "rustdag".  Lekker  rustig opstaan, wandelen naar de Spar, boodschapjes doen en dan pas ontbijten. Verse croissantjes, mijammi! Daarna: rust. Krantje lezen en vooral veel, veel puzzelen en boeken lezen. Na de lunch doen we een kleine wandeling: Wiesenhof.

De afdaling zou moeten voeren naar Dorf Haus, maar we komen uit bij de Mautstelle van de Stillupstausee. Afslag gemist dus. We koersen aan op café Kostner, maar maken een omweg via de souvenierwinkel en de Hervis.  Daar kopen we een nieuwe Salewa rugzak. Het is hetzelfde type als wat we al hadden: 30 liter met dezelfde vakkenverdeling. Een heel handige rugzak. Nodig ook, want hier viel bijna de bodem uit.  Leuk ook om te weten dat we de vorige ook hier bij de Hervis in Mayrhofen kochten. Het zal 12 jaar of zo terug geweest zijn.  Na nog een souvenierwinkel bekeken te hebben - je weet maar nooit - gingen we terug naar Haus Emma. Daar maakten we een lekkere maaltijd en bekeken het NOSJournaal. (Geweldige App). De avond valt en de klim is ons zwaar gevallen. Ik werk nog het dagboek bij en Mafia Sudokuut ernog wat op los. De dag is rond.

Dag 5: 29 april

Het weer is vandaag niet denderend, om niet te zeggen het regent en het gaat pas vanmiddag opklaren. Alle tijd dus om lekker te puzzelen, het journaal te kijken, Wordfeuden en wat al niet meer. Om uur of een pakken we toch het treintje naar Hippach om vandaar uit naar Zell te wandelen. De conducteur zien we niet dus we rijden zwart naar Hippach. Vandaar verder lans de Ziller naar Zell, waar we koffiedrinken en een broodje eten. Dan verder over het Gauder "Festgelände" richting Maria Rast. Het Gauderfest gaat vrijdag van start, maar het is wel veel groter geworden dan 15 jaar geleden. Er is nu een flinke kermis en een enorme feesttent, waar wel 1000 man in kan. Wat zou Gambrinus daarvan vinden? We piepen ook nog even over csmping Hofer. Daar alles bij het oude. Winterkampers die hun zaakje aan het afbreken zijn, de eerste seizoenkampeerders pakken uit of hebben de tent (ja, twee tenten zelfs) al staan. Bij Maria Rast is een deel van de bomen gekapt, waardoor je nu een vrijer uitzicht hebt. Afdalend langs de Hofer bereiken we hardlopend, want anders gemist! de trein in Hippach. We kopen nog "Weihnacht und Osterschmuck"  bij de plaatselijke soevenierwinkel en halen wat spullen voor het avondeten. Na een uurtje op bed is de kracht om ook echt eten te maken. We sluiten de dag af zoals we begonnen: lezen, Sudoku, puzzelen en Wordfeud.

Dag 6: 30 april

Vandaag maar eens een finke wandeling maken. Ik heb twee wandelingen in de Garmin gezet en we besluiten de lage wandeling te doen: van Vorderlanersbach (Schrofenalmbahn) naar Finkenberg, mogelijk even langs het dalstation van de Katzenmoosbahn. Tijd voor actie dus, hoewel we pas de bus pakken van 10:44 uur. Eerst maar lekker ontbijten en het journaal bekijken op de laptop en dan naar de bus. Een half uur later en € 8,60 lichter stappen we uit bij de voormalige Schrofenalmbahn. Het weer ziet er beter uit dan voorgaande dagen: het is een graad of 14 en de zon prikt er af en toe doorheen. Het wordt een hele mooie wandeling.

Prachtig pad, lekker stil.  Na een flink stuk door het bos zien we plotseling het dalstation van de Katzenmoos. Weliswaar niet direct aan de route, maar met een kwartiertje om ben je er. Zo gedaan dus. Toch altijd gek om zo'n dalstation helemaal stil en verlaten erbij te zien liggen.

We lopen verder richting Finkenberg. Als we uiteindelijk een mooi bankje hebben gevonden en gegeten hebben, willen we daar eigenlijk even een half uurtje blijven zitten. Maar eerst even kijken hoe laat de bus gaat. Over 30 minuten? Hoe lang is het lopen? Ook 30 minuten? En wanneer gaat de volgende bus? Wat? Pas anderhalf uur daarna?!  Je snapt het al: een race tegen de klok om op tijd bij de bushalte te zijn bij hotel Persal in Finkenberg. Maar: gered! Helaas konden we slechts vanuit de ooghoeken waarnemen dat de afdaling wonderschoon was. Zo liep er bv. ook nog een Kapellenweg langs. Maar: we hadden de bus en 30 minuten later zaten we tevreden op het terras van café Kostner. Onweer dreigde, maar het was nog droog. We haalden nog wat in de Spar (Telegraaf!) en sjokten naar huis. Daar liet ik de Holzschnitzer nog de foto zien van 25 jaar geleden. Daar moest hij wel even zijn bril voor halen. "Wie ist das möglich?" stamelde hij. De man op de dia uit 1989 bleek zijn Schwiegevater te zijn, die inmiddels 12  jaar geleden overleden bleek. Toch mooi, zo'n oude lichtprent. En nu spoedt de dag zich naar het einde. Buiten regent en onweert het en hopen we morgen op de beloofde zonnige dag. Eerst nog een hapje eten maken, nog wat puzzelen en we mogen op tuk. Bis Morgen!

Dag 7: 1 mei 

Eindelijk eens mooi weer voorspeld! Tijd dus om nog een geplande wandeling uit te voeren: Vorderlanersbach - Vogelaue - DSB Lämmerbichl - Vorderlanersbach. We hebben geen haast, dus eerst rustig ontbijten en dan de bus van 10:44 uur vanaf de Penken naar Vorderlanersbach. We stappen uit voor de Schrofenalmbahn en zoeken het begin van de route: dalstation van de kabinebaan Vorderlanersbach. Het is een weerzien met een oude bekende:  direct steil omhoog door het bos, dan over de piste en vervolgens weer het bos in om uit te komen bij "Vogelaue", waar het dalstation van de 6-er Lanersbachlift is. Daar is ook restaurant "Vogelnest".

Vroeger was hier de grote leegte met slechts de 2-persoons stoeltjeslift richting de Eggalm. De skigebieden van Vorderlanersbach en Lanersbach sloten hier op elkaar aan. Of eigenlijk niet echt: je moest over een beekje lopen (ski's aan) en dan aan de andere kant ongeveer 5 meter hoogteverschil goedmaken. Het is doodstil bij het Vogelnest en na een korte stop lopen we omhoog richting Lämmerbichl. We komen langs het hutje waar we twee jaar geleden met Annemieke hebben staan schuilen en gaan door het stille woud omhoog naar de Lämmerbichlalm. Het is er weer prachtig: sneeuwresten, groene wei en veel, veel crocussen.

En: de oude DSB Lämmerbichl blijkt vervangen een nieuwe 6-er Sesselbahn "Lämmerbichl". Waarschijnlijk afgelopen december opgeleverd.

We genieten nog van het uitzicht en lopen op gelijke hoogte richting kabinebaan Vorderlanersbach. Volgens Garmin gaat daar een paadje door het bos terug naar het dal. Het klopt precies. Een prachtig, goed bewegwijzerd paadje (rood/witte paaltjes in de grond) voert door het "Zauberwald". Met een blik op het horloge spoeden we ons naar beneden, want met een beetje doorstappen hebben we de bus van 15:50 uur en dat scheelt een uur wachten. We halen 'm en sluiten de wandeling af op het terras van café Kostner voor Weissenbier, Radler, twee broodjes en twee "Heisse Liebe". Doodmoe van de 11 km. wandeling van vandaag, zitten we korte tijd later na te genieten op het balkonnetje, waar de zon nog net even komt kijken. Een prachtige Alpendag!

Dag 8: 2 mei

Vandaag reizen we terug naar Nederland, maar de vlucht naar Eindhoven vertrekt pas om 15:30 uur. Alle tijd dus om nog naar Innsbruck te gaan en daar rond te lopen. Herr Elmar Zimmermann (kleinzoon van de man op de dia!) heeft aangeboden ons af te zetten op het station. We drinken daar nog een cappu en besluiten met het boemeltje naar Jenbach te gaan. Daar stappen we (onbedoeld) in een semi-HSL die - deels ondergronds- ons in 20 minuten en met 220 km./uur naar Innsbruck Hbf brengt. We flanieren rustig door de stad, zien het "Goldenes Dachl" en de "Maria Säule" en drinken een biertje op een terras midden in de Maria Theresienstrasse.  Het lijkt wel zomer: de zon komt erdoor en je kunt in je T-shirt buiten zitten. In Nederland waait een kille wind en is het net 10 graden! Rond 14:30 uur zijn we dan op het vliegveld: lekker lokaal, alle ruimte en achter de douane genieten we van een cappuccino. Na een rustige vlucht - opgestegen richting west en met een bocht om de Zugspitze heen, helaas niets van gezien door de bewolking -  komen we op tijd in Eindhoven aan. Wel een gek idee: in 1 uur en 10 minuten van Innsbruck naar Eindhoven. Wél jammer dat we nu nog ruim anderhalf uur moeten terugrijden, maar ja, het scheelde ook € 200,--!  En zo eindigt een heerlijke week Mayrhofen. Voor die prijzen kun je dat elk jaar doen. Dat zijn we dan ook zeker van plan!